Al mijn hardloop spullen had ik al uitgestald klaar gelegd in de woonkamer. Iets wat ik normaal gesproken alleen voor een race doe, maar nu ook om wat tijd te winnen. Achteraf helemaal niet nodig. Na een avondje bij Sanne en Marco film kijken is een trail om 13u op 20 minuten rijden prima te redden. Misschien kwamen de zenuwen omdat ik al een jaar niet meer in een groep met Ultralopers had gerend.

Ik regelde koffie voor Casper en mezelf en we maakte ieder ons eigen ontbijt.

Casper ging boodschappen doen en ik pakte alles netjes in. Een thermosfles om gelijk een warm drankje te hebben in deze heftige regen is dat wel fijn. Een fles water voor bij de auto zodat ik alles wat ik mee draag op kan drinken.

Vandaag viel er even veel regen als er normaal gesproken in heel februari valt. Het zou een natte tocht worden. Ik kleedde me om en Casper kwam terug toen ik net klaar was. Samen pakte we de boodschappen uit en gingen op pad naar Ede.

Ik voelde me nerveus. Een route van 20km kan ik makkelijk.

Casper bracht me naar de start. Hij ging een rondje van 15km rennen. Uiteraard gaat hij veel sneller dan ik en zeker als ik een stukje verder ga dan hem. Ik ben gelukkig met Casper. Hij is echt een schatje. Hij bleef wachten tot ik klaar was.

Ik rende met een groep mensen die Ultra's willen gaan rennen. De GPX route kwam van Chris. Iedereen had zich ingeschreven voor de introductie loopje. De mensen waarmee ik liep waren erg ervaren. Ze gingen met een hoog tempo vandoor. Mijn hartslag ging al snel naar een hoge zone, maar ik kon mee. We stopte tussendoor voor korte praatjes, voor een kop koffie.

De groep viel langzaam uit elkaar. De snelste bij elkaar en dat wat langzamere (ik!) bij elkaar.